Geduld of loslaten

Ze zeggen: Je moet geduld hebben. Geduld is een schone zaak. Ik moet kennelijk nog heel veel over geduld leren. Mijn geduld wordt regelmatig op de proef gesteld. Waar ik van anderen hoor: dat kost 1 hooguit 2 dagen, daar lijkt het bij mij net even wat langer te duren.
Nu ben ik bezig voor de taxatie van mijn nieuwe huis. Dit is de taxatie die moet gebeuren voor het verkrijgen van de hypotheek. Afgelopen woensdag heb ik dit aangevraagd, nu dinsdag nog niets over gehoord. Morgen in de telefoon klimmen en vragen hoe het er mee staat.
Waarschijnlijk ga ik later dan anderen aan een telefoon hangen, omdat ik (ja) inderdaad een hekel aan telefoneren heb. Dit is dus wat ik moet gaan leren, sneller gaan bellen en dan komt het mijn geduld ook goed. Passief afwachten is een beetje mijn aard, welke ik steeds meer tracht om te zetten in vertrouwen hebben en loslaten.
Ja, je leest het goed, ik weet heus hoe het werkt ik doe het alleen niet altijd zo.
Omdat ik verder niet zo veel kan doen op dit moment heeft mijn lijf me een aardige griep bezorgt, een goede manier om tot rust te komen. Ik hang van plek naar plek. Doezel van dag in nacht, rol van bank naar bed en vermaak me met boek, film en muziek.
Opruimen, schoonmaken en voorbereiden op de komende verbouwingsdrukte moeten maar even op zich laten wachten.