zaterdag 30 juni 2007

Keuzes maken

.... is niet het makkelijkste in je leven en telkens word je er weer mee geconfronteerd.
De keuze waar ik nu mee worstel is: wordt het een huis in de stadswijk, klein betaalbaar en houd ik geld over voor studie, ontwikkeling, ontplooiing enz.
Of wordt het een huis buiten de stad met mogelijheden voor "brood en bed", dan moet iedere verdiende cent in het huis en bouw ik zo voor toekomst wat extra inkomen op.
Mijn pensioen zal niet al te groot zijn als kleine zelfstandige.
De wijk in de stad spreekt me aan, ik verwacht daar meer mensen te ontmoeten en nieuwe contacten zouden goed voor me zijn, zeker na deze periode van afsluiten is het goed nieuwe dingen een kans te geven en te ontwikkelen.
De buitenwijk spreekt me aan vanwege de rust de natuur en de mogelijkheid voor bezoek ontvangen slapers, eters enz. iets waar ik dol op ben en veel te weinig heb georganiseerd in het verleden.

Iedere keus die je maakt maak je altijd zelf. Een partner, een goede vriend of vriendin kan slechts jou motivaties prikkelen, tevoorschijn laten komen, aan horen en sturende vragen stellen. Als je omgeving zich anders dan dit beschrevenen opstelt kun je m.i. je afvragen of het wel echte vrienden zijn. (je weet wel die adviezen, je moet dit of ik ken jou goed genoeg om te weten dat dit voor jou de beste keus is).
Gelukkig heb ik nog weinig van deze mensen om me heen. Tuurlijk mis ik ze soms ook wel een beetje, want hoe dan ook ook, ik ben ergens diep van binnen liever een beetje afhankelijk en veilig in de armen van een ander. Zo zelfstandig en eigengereid je eigen keuzes maken voelt namelijk ook erg alleen.
Ik weet dat ik hier balans in zal gaan vinden en moet mezelf daarvoor de tijd geven.
Tijd voor een beslissing over het huis, het wonen heb ik niet veel, want per 31-08 moet ik uit dit huis weg zijn.
Vorige week op een feestje bij Ellen heerlijk lopen meezingen met het oude lied van Neil Young

Our house is a very, very, very fine house
with two cats in the yard
life used to be so hard
while everything is easy
cause of you and our na na na nana .....


Ik vind het fijn te voelen dat deze prettige gevoelens, herinneringen van het thuis er weer kunnen zijn, zonder weemoed, zonder spijt.
Wij konden niet langer bij elkaar zijn, ons gezin viel uiteen en hoe pijnvol ik dit vond voor onze jongens en onszelf, heb ik geen spijt van deze beslissing.
Het liedje van Margriet Eshuijs raakt dan ook steeds meer op de achtergrond.
Ik kan het nu meezingen zonder in tranen uit te barsten en alle nare gevoelens naar boven te halen. Het is verwerkt het heeft een plek gekregen en dat doet me goed.
Hoe dan ook is de tekst goed en sterk en wil ik je dit stukje niet onthouden:

House for sail
You can read it on the lines
House for sale
it was yours and it was mine
And tomorrow some strangers
will be climbing up the stairs
to the bedroom filled with memories
we used to share.

donderdag 28 juni 2007

Consuminderen

Ondertussen ben ik aan het opruimen, schoonmaken, uitzoeken. We zullen hoe dan ook naar een veel kleiner huis gaan. Wat gaat mee, wat gaat weg, wat gaat naar de jongens enz. Wie kan ik waar nog een plezier mee doen.
Mis jij nog iets kom gerust eens langs en kijk of je het bij mij vind met een beetje mazzel krijg je het van me.
Ik ben pas geleden 50 geworden en heb besloten om hoe dan ook te gaan consuminderen, dit staat al heel lang op mijn wensen lijstje ik liet me helaas te vaak verleiden om toch een ditje of datje aan te schaffen. Kadootjes zijn nou eenmaal leuk om te krijgen, om te kopen enz. toch denk ik dat ik met veel minder van alles veel gelukkiger kan zijn.
Natuurlijk krijg ik dan regelmatig de cynische vraag: Is dat niet omdat je kleiner gaat wonen maak je niet van de nood een deugd? Dan word ik herinnerd aan een boek dat ik als kind heb verslonden en nog steeds in mijn bezit heb het boek: "Opnieuw beginnen" van Jacques Massagrier. Ik heb dit boek gekregen van mijn moeder toen ik 10 jaar werd en het beschrijft voor van allerlei spullen een hergebruik een 2e leven. Nog steeds heb ik er lol in als ik iets niet hoef weg te doen, maar er iets anders handigs, nuttigs of leuks van kan maken.
Ja, jongens herinneren jullie nog de broekjes uit papa's oude jogging truien.
Mijn studentenbestek doet nog steeds dienst, evenals het servies dat zelfs door de jaren heen door mij en mijn schoonmoeder regelmatig werd aangevuld, omdat ook zij op rommelmarkten weer een bordje van het servies vond. Onbreekbaar glas, echt handig iedereen is het na een tijdje zat en ik had met mijn start setje van 3 diepe, 3 platte, 3 ontbijtbordjes, 3 kopjes, 3 schoteltjes, 3 bekers, 3 schalen, 3 schaaltjes wat uitbreiding nodig, groter gezin, meer gasten enz.
Als ik dus mijn "Brood en Bed" ga organiseren, zal het wat mij betreft nog veel ontbijtdiensten kunnen bewijzen.
Gaat dat feest niet door dan kan ik het weer laten krimpen naar kleinere aantallen van alles en de rest vindt weer een nieuwe eigenaar op de rommelmarkt.

Verkoop van huis

Eerst moest de praktijk verhuizen naar een goede plek om mijn werk als oefentherapeut Cesar te kunnen blijven uitoefenen. Gevonden maart 2006... => prachtig in het dorpshuis de Kern te Castricum. Daar zit ik nu, onder een dak met de logopediste en de psychologen.
De oudste 2 jongens zijn ondertussen uitgevlogen en dit huis wordt te groot voor mij en Hendrik. Daarnaast heb ik een afspraak met mijn ex en die wil ik graag nakomen.
Verder was de tijd gekomen om samen verder te gaan met mijn nieuwe vriend Alex, we vonden een plekje waar we voorlopig konden wonen en gelukkig zijn om van daaruit verder te kijken wat we echt wilden, winkeltje, brood en bed aan huis.
Helaas met Lo en Allesanders liep het inderdaad anders.

Al enige tijd geleden ben ik begonnen met de verkoop van het huis van mij, mijn ex en onze jongens. Het heeft even geduurd, wie de nieuwe bewoners van dit huis worden van dit huis worden, weet ik nog niet.
Wat en vooral waar mijn nieuwe huis is, is nu ook nog een grote vraag. Mijn behoefte om weer een fijn thuis te maken voor mij en mijn naasten is sterk.

Er gaan veel gedachten door me heen, een klein huis, genoeg voor mij samen met Henk, die voorlopig nog bij mij woont en zich er ook thuis wil gaan voelen. Iets groter zodat Wouter en Ritsert thuis kunnen komen en ook een plekje hebben. Nog ruimer zodat ik er mijn "Brood en bed" kan gaan waarmaken.
In de stad, in een buitenwijk of echt aan de rand, alles lijkt ze voor en zijn tegen te hebben. Wie mijn een beetje kent weet dat al dit wikken en wegen me veel energie kost maar weet ook dat ik als de keus er is er helemaal achter sta en er dan voor ga.

Ik zal niet alle gedachten- kronkels, spinsels, spoken en beren uittypen, wil vooral met dit blog mijn keuzes en dingen die ik tegen kom een beetje verhaal gaan geven.

Dus eerst maar eens wat verhaaltjes over de "kopers"
1 afspraak met geinterreseerde kopers:
Nog maar met een voet over de drempel: Nou hier moet nog veel gedaan geschilderd enzo.u vraagt wel veel hoor voor dit huis. Ik: Meneer u hoeft het niet te kopen, bevalt het u dan kunnen we onderhandelen, bevalt het nu al niet dan kunt u beter verder zoeken. ...............Nooit meer wat van gehoord.
2 onaangekondigde kijkers:
Laaiend enthousiast, 2 dagen later met bouwkundige daarna, helaas het wordt een nee: We zijn te oude voor onze wilde plannen.
Jammer, ik vond het een leuk stel, met leuke ideeen en plannen voor mijn huis.
3 Afspraak met nieuwsgierigen:
Tja, ik zag dat het huis te koop stond wil een indruk hebben of het wat voor ons is. Nou, nee is toch erg groot we willen iets kleiners.
4 Geinterreseerden:
Ja, dit wordt wel wat, veel bellen, veel vragen, bieden, onderhandelen via een makelaar van, nee dit zal ik niet zeggen..... wil je het weten dan hoor je het wel eens :):)........, enfin de onderhandeling liepen, m.n., door deze makelaar spaak en de verkoop werd niets.

Aangezien het concept bij deze makelaar, mij om vele redenen al niet meer beviel en het zweet mij op het voorhoofd stond, de tranen uit mijn ogen rolde, de stress niet meer leuk, was besloot ik toch maar naar een echte makelaar te gaan. Ik ben gaan praten met een aantal verschillende makelaars en het klikte met een direkt goed. Mijn keus was snel gemaakt, met hem ga ik in zee.
5.De eerste beste klant via hem heeft mijn huis gekocht. YES! perfect!! Zij blij, hij blij ik blij! en zo hoort het ook bij de verkoop van je huis, daar wil je geen rot gevoel aan over houden, het is immers je thuis geweest en het is voorlopig nog even mijn huis.
Ik heb tussen 1 en 5 wel wat meer kijkers, geinteresseerden, ...aagjes gehad, zoals ik al zei ik beschrijf niet alles.

De koop is rond en nu ik nog.
Tja, inderdaad kijken, kijken maar niet kopen..........
Het duurt even, maar ik weet dat het goed komt hoor met mij, mijn huis, mijn thuis, mijn plannen.