O, o die Loesje of eigenlijk Lucifer

.........Loesje,ze is zo schattig, soms haat ik je Lucifer...........

Ze kan zo ongelooflijk onhandig in de weg lopen. Ze gaat aan tafel zitten, als ik gasten te eten heb en pikt het liefst een hapje mee. Regelmatig zorgt ze dat ik over haar struikel, vooral op de momenten dat ik haastig mijn spullen bij elkaar gris, om op tijd de trein te kunnen halen.
Zo, af en toe, moet ik haar eerst uit de wasmachine halen voordat ik kan wassen, uit mijn tas moet plukken voordat ik mijn spullen er in kan stoppen.
Soms neemt ze zelfs mijn telefoon aan Ja, miauw met Loesje miauw...prrrrr...................GRRRRRRRR
En toch..............als ik dan koud, nat, moe thuis kom en zij meteen op mijn schoot springt, om vervolgens bij iedere beweging, die ik maak, zacht waarschuwend te miauwen ..............Dan weet ik dat ze me ook helpt. Helpt om te focussen als ik dat nodig heb, om rustig te kunnen zitten als ik dat nodig heb. Ik mag bij haar zitten, waar ik zit en me volledig aan haar gespin over geven om vervolgens ook mijn eigen rust en tevredenheid met "het hier en nu" te kunnen voelen.
O, die lieve Loesje, mijn aller gekste egocentrische poesje

Mijn Oud en Nieuw

Zoals ieder jaar verheug ik me er weer op. Wat zal het worden, wat ga ik doen met Oud en Nieuw? Omdat ik na de wandeling 26-12, waar ik al verkouden aan begon, de Hammam dag met Inge met bruidsbehandeling :):) toch echt ziek werd, kruip ik met dinsdag met lichte verhoging onder de wol, wat al snel veranderd in koorts.
Ik maak even geen plannen ondanks de verzoekjes die komen. Ik eet knoflook, doe een oproep voor filmpjes, alhoewel m'n DVD speler het niet blijkt te doen, ik slaap als een otter en wacht de dag rustig af. Oudjaarsdag besluit een vriend, met wie ik wilde zijn, alleen op stap te gaan en ik blijf heerlijk op mijn bank liggen.
Vlak nadat ik dat besloten heb, belt Francien en zij komt me onmiddellijk halen of ik wil of niet: ""Jij ligt daar half-dood te gaan en er is niemand bij je, het is een schande, ik haal je op!!"" Ik ken Frans goed genoeg om te weten dat er tegen in gaan geen zin heeft en verder, weet ik ook dat ze eigenlijk wel gelijk heeft en geef ik me er aan over. Dat betekent inderdaad een nieuwe ervaring op je 53 ste een avond Oud en Nieuw doorbrengen in een verzorgingstehuis. Laat jullie wel lachen hiermee maar het is een feit. Ik ben erg goed, gezond en verzorgd door heen gekomen. Met dank aan lieve Francien. Voor ieder een gezond 2011 en een nachtje in haar huis deed wonderen!

Wandelen in de sneeuw

Wat is het heerlijk buiten: koud, sneeuw, glad, windstil en ik ga op pad. Vandaag ga ik op pad, vanaf het station Castricum, met Marieke en Juliette. We vertrekken in zuidelijke richting in het verlaten duingebied tussen Castricum en Wijk aan zee. Zoals gewoonlijk kletsen we wat af over de kerstdagen, over de kinderen, over de dingen van alledag, over onze plannen. Na een lange wandeling komen we bij uitspanning Kruisberg om daar lekker warm te worden en de inwendige mens te laten genieten van koffie met krentewegge.
Vervolgens wandelen we via een andere route terug naar Castricum, waar we na een biertje met een geheel tevreden gevoel, afscheid van elkaar nemen. Soms is vriendschap niets anders dan gewoon met elkaar zijn, de dagelijkse dingen laten voor wat ze zijn, heerlijk met elkaar wandelen.