Heiloo

Wazig zit ik in de trein voor me uit te staren. Vermoeid door afgelopen drukke week, vele klusjes die ik alle avonden en zaterdag overdag heb gedaan, gevolgd door een heerlijke, gezellige, warme timeout met een vriend en de zon, daarna een zondagavond werken om mijn achterstand op Open Handel en administratie bij te werken. Daarnaast is mijn huid aan zoveel zon blootgesteld dat ik hier en daar wat verbrandde plekjes heb (niet all over the body ingesmeerd :)) en dat maakt me ook enigszins loom.
Zo zat ik dus vanochtend in de trein, omdat er een en ander met trein aan de hand was,moesten we in een andere trein overstappen wachten en weer terug dus iedereen rennen eenmal in de trein hutje mutje op elkaar en daar gaan we dan. Ik doezel wat weg op het ritme van kedekekkedeng, kedekkedeng en daar was ineen: "Hei loo", ik kijk op wie me aansprak, ach nee, het was de hoofd conducteur die aangaf dart we station Heiloo naderde.
Uiteraard is dit me al vaker gebeurd en tovert het telkens weer een glimlach op mijn wangen. Mijn dag is weer goed de hoofdconducteur roept zelfs mijn nickname.