Tja, ik zie het zelf niet. Ik houd mijn hoofd voor de spiegel en zie wat rimpeltjes, aardig kleurtje en prettige uitstraling. Te naief?? te lief?? ik vind van niet hoor, alhoewel anderen dat wel eens tegen me zeggen. Hoe dan ook soms schiet het me zo vol dat ik even afstand moet nemen van alles wat er gebeurd het leven is vol aangename en onaangename kronkels.
De laatste onaangename verrassing (vorige week maandag) was een inbraak op de praktijk. Hmmm, had ik dit al niet eens eerder meegemaakt: ja zeker 2 jaar geleden. Ik heb mijn lesje toen geleerd en had op de praktijk niets van waarde en mijn mooie (voor mij waardevolle) oefenmaterialen daar konden de boefjes niets mee.
Meerdere collega's hebben het minder goed getroffen. Afschuwelijk dat zij dit nu moeten meemaken, laptop weg, geld weg, sloten stuk. Het voelt naar dat iemand ongevraagd je ruimte binnen breekt met geweld en zich over jou spullen onteigend.
Wij kwamen tot de conclusie dat mannen zich aan hun jachtinstinct overgeven als het slechter met hen gaat en wij vrouwen gaan ons zelf verlagen.
Ik zou graag willen dat we dat patroon eens stopzetten. Kunnen we eindelijke de nieuwe aarde beginnen, of is de mensheid zo onbewust dat we nog een eeuw met dit egopatroon moeten doorgaan.
Goed, ik ga hier niet mijn hoofd over breken, ik zorg dat ik het leven bewust leef, hoe groot de verleiding soms ook is om met de massa mee te stromen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten