dinsdag 21 augustus 2007

Je bent een druif of je bent het niet


Met alle testmomenten in mijn verkoop en aankoop van het huis geven me soms het gevoel dat ik een "druif" ben. Raar gevoel een druif te zijn is mij (ons aangepraat)Een druif is immers lekker.
Waar komt deze vreemde uitdrukking dan toch vandaan en wat bedoelen we daar nog eigenlijk mee.

Ik zou mezelf niet zijn als ik dan niet ga zoeken op internet en dan kom je het volgende tegen.........
Volgens F.A. Stoett, Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen ...
verder in Noord-Nederland een (lekkere) druif (Kunstl. 6: God sal me 'n schaap gefe, dat is mijn ook 'n druif; bl. 110: Jij bent d'r toch ook 'n druif; II, 160; Köster Henke, 15: Wat is me dat voor een druif?; Nkr. VIII, 28 Febr. p. 4: Benje een haartje nou bedonderd, jij bent net zoo'n druif als ik); 'n fijne druif (O.K. 42); lekkere druif (D.H.L. 12; Lvl. 27);==> dit maakt het niet echt duidelijk dus verder zoeken.
Volgens Marc de Coster:
Wat een druif is een vermakelijk, mal figuur; maar ook: een verachtelijk mens
Volgens de Digischool:
Rare druif! [gek mens!]
Op een ander weblog vond ik:
Je zegt tegen iemand dat je hem/haar een rare druif vindt als je vind dat die persoon iemand is met maniertjes, tegen een fijnbesnaard of overgevoelig persoon, dan wel tegen iemand met net iets te lange tenen.
De Grote Van Dale vermeldt als betekenis alleen ‘schijnheilige’.
Verder kwam ik nog tegen:
Dat is een druif uit zijn mond ==> dat is iets wat hij niet graag af geeft.
De druiven zijn zuur ==> hij kan het niet krijgen en doet alsof hij het ook niet hebben wil.

Goed een aantal betekenissen gevonden, de oorsprong nog niet.
Enfin, wat op mij van toepassing is, is aan de lezer, de kenner :):): Soi

Druiven zijn gewoon heerlijk in alle vormen, witte druiven, blauwe druiven, wijn rood, wit, rose, rozijnen van jongsaf eten we ze en smullen we van de goedheid van het leven. Niet voor niets verbergt de man zijn edele geslacht achter het druivenblad, als Eva of Lilith maar geen vijgenblad in de buurt is.







Niet voor niets geven we onze jonge kinderen rozijntjes als zoete troost bij verdriet en pijn. Niet voor niets verdrinken we ons verdriet en onze pijn met wijn.

Goed ik moet de boel nuchter houden om het geheel te blijven overzien, maar weet nu vast dat er wel eens flink glas wijn zal vloeien op mijn Druivenlaan en voor mij is dat dan in ieder geval: Wel verdient en geen troost middel, hooguit zal ik mij in nog hogere sferen laten brengen :):)

En weet van mij: Alleen drinken vind ik maar niks! So be my guest

Geen opmerkingen: