O, o die Loesje of eigenlijk Lucifer

.........Loesje,ze is zo schattig, soms haat ik je Lucifer...........

Ze kan zo ongelooflijk onhandig in de weg lopen. Ze gaat aan tafel zitten, als ik gasten te eten heb en pikt het liefst een hapje mee. Regelmatig zorgt ze dat ik over haar struikel, vooral op de momenten dat ik haastig mijn spullen bij elkaar gris, om op tijd de trein te kunnen halen.
Zo, af en toe, moet ik haar eerst uit de wasmachine halen voordat ik kan wassen, uit mijn tas moet plukken voordat ik mijn spullen er in kan stoppen.
Soms neemt ze zelfs mijn telefoon aan Ja, miauw met Loesje miauw...prrrrr...................GRRRRRRRR
En toch..............als ik dan koud, nat, moe thuis kom en zij meteen op mijn schoot springt, om vervolgens bij iedere beweging, die ik maak, zacht waarschuwend te miauwen ..............Dan weet ik dat ze me ook helpt. Helpt om te focussen als ik dat nodig heb, om rustig te kunnen zitten als ik dat nodig heb. Ik mag bij haar zitten, waar ik zit en me volledig aan haar gespin over geven om vervolgens ook mijn eigen rust en tevredenheid met "het hier en nu" te kunnen voelen.
O, die lieve Loesje, mijn aller gekste egocentrische poesje