woensdag 19 september 2007

Schuur afbreken



Het afbreken van de schuur is gebeurd. Het aantal spijkers dat verwerkt was in deze onstabiele, doch 4 plank dikkige schuur is ontelbaar.Tja en natuurlijk hebben we er allemaal een te pakken gehad in schoen of arm.
Enfin, voor het afbreken is eerst BABA ROGA bevrijd en weggestuurd. Wij konden daarna goed samenwerken enz.
Een hele bak, 6 kub., hout is afgevoerd naar de afvalverwerking en daarna nog meerdere ladingen stenen en troep welke uit de vloer kwamen.
Het opbouwen van een nieuwe schuur laat even op het hout wachten dit is inmiddels betseld en zal geleverd worden met ongeveer 2 weken.
Zin in spijkers met koppen slaan ===> meld je aan
De schuur veranda zal ons eerste grote project worden.

maandag 3 september 2007

Logeren is leuk


O ja Jolande: Op jou bed ligt wat wasgoed van jou. Ja ik kon mijn oren bijna niet geloven, ik heb een eigen bed op mijn logeeradressen, ik hoor er gewoon helemaal bij.
Bij vluchtig bezoekje tussen de bedrijven door kwam de vraag? : Ehhmmm, wanneer kom je weer de fles wijn moet nog leeg, Eric en ik drinken namelijk niet.
Bij mij ander thuiskomst: Clau heeft een stuk pizza voor je gespaard.
s Avonds wat P.C. patientenwerk doen en ondertussen met Kitty wat keuvelen over werkzaken, bijscholing en patient gerelateerd.
Ik geniet van dat stukje extra aandacht, en pak het met beide handen aan, juist nu ik iedere stap en iedere beslissing alleen moet maken, is het heerlijk om zulke gewone attenties te ontvangen.
Enfin, ik raad het iedereen aan een tijdje te zwerven en toch je eigen verplichtingen te hebben. Het is heel anders dan op vakantie gaan, heel anders dan een paar dagen lekker logeren bij een vriend of vriendin.
Het heeft mij in ieder geval weer met een heel andere blik naar dingen als gezin, relatie, werk e.d. te gaan kijken. Dit neemt niet weg dat het mij uiteraard ook veel vragen geeft of mijn eigen verleden relaties. Deze vragen zet ik snel aan de kant van de weg, ik moet immers verder en die vragen zouden mij alleen maar remmen en strikken.
Okay ik geef toe het is ook vermoeiend, je hebben en houen in een tas mee, in die andere tas mijn werkspullen niet te vergeten, mijn klusspullen. Reizend van werk, naar Druivenlaan, naar winkel (doeland, gamma dat zeg ik) naar logeer adres.
Toch voel ik vooral vreugde dat dit me overkomt en dat deze warme mensen er gewoon voor me zijn. Ik zal jullie straks nog gaan missen ...... hoe los ik dat op :):)